ความรักมีวันหมดอายุจริงหรือ ?

หากมองในแง่ของพัฒนาการความสัมพันธ์ มันอาจจะจริง หากความรักแบบ "คู่รัก" ได้ลดน้อยลงจนหมดลง แต่ถ้าเป็นความรักในความหมายกว้าง ๆ ที่ยังหวังดีต่อกัน ห่วงใยกัน ผูกพันกัน อย่างไรเสีย ก็ไม่มีวันหมดได้ง่าย ๆ หากจะพูดให้เข้าใจกว่านี้ จะพูดว่า "รักเปลี่ยนสภาพ" ก็ว่าได้ เหมือนกับน้ำ ที่เปลี่ยนไปตามภาชนะและอุณหภูมิ มันจะกลายเป็นน้ำแข็ง ไอน้ำ หรือน้ำเหลว ๆ ก็ได้ มันจะเป็นรูปร่างใดก็ตามที่ภาชนะนั้นรองรับมันอยู่ก็ได้ แต่ไม่มีทางที่น้ำจะหายไปได้ง่าย (ถึงทำหก มันก็ไม่ได้หาย มันอาจจะซึมลงดิน หรือระเหยเป็นไอขึ้นไป ...

 เรายังพอสัมผัสได้ว่ามันมีอยู่) ความรัก ... มันเปลี่ยนสภาพได้เสมอ แต่ไม่มีวันหายไป เมื่อเริ่มต้นขึ้น แน่นอนว่า มนุษย์ไม่มีทางลืมความผูกพันได้ ไม่ใช่เรื่องแปลก หากเริ่มต้นที่การเป็นเพื่อนกัน เป็นคู่รักกันแล้วรู้สึกไม่ใช่ จึงกลับเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ไม่ใช่เรื่องแปลก หากแยกทางกันไปแล้วจะรักกันแบบเพื่อนได้ยั่งยืนกว่าแบบคู่รัก ไม่ใช่เรื่องแปลก หากค้นพบว่ายังมีอีกคนที่ดีกว่าความผูกพันที่ผ่านมา การเริ่มต้น-การคบกัน-การแยกทาง อาจเป็นเรื่องแปลกสำหรับคนอื่น แต่ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับคนสองคน มันเป็นเรื่องดีเสมอ หากความรักทำให้เรารู้จักกันมากขึ้น มันเป็นเรื่องดีเสมอ หากความรักทำให้เราเข้าใจความเป็นเพื่อนมนุษย์กันมากขึ้น สถานภาพระหว่างกันที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรมาก เพราะไม่มีใครรักกันยาวนานเสมอไป แม้แต่คนที่ยังรักกันดี ความตายก็ยังพรากจากกันในที่สุด แต่เชื่อเถอะว่า ความรักไม่มีวันจะหายไป ...

มันก็แค่เปลี่ยนสภาพเพื่อความคล่องตัวของกันและกันมากขึ้น ไม่มีวันหมดอายุได้ง่ายเหมือนของกินของใช้ ที่แกะใช้แล้วต้องทิ้ง รักของมนุษย์เราไม่มั่นคง แต่มันยาวนานเสมอ